- вузалаш
- Г. ваза́лаш -ам1. нахлынуть, насхать большой массой. Кава пундаш ок кой, шем пыл вузалын. И. Васильев. Не видно и неба, нахлынули чёрные тучи. Эрлашыжым мемнан ялыш тӧра-влак вузальыч: становоет, урядникет, старшинат, тулеч молат. С. Чавайн. А на следующий день в нашу деревню наехали чиновники: становой, урядник, старшина и другие.2. садиться, скрыться за горизонт (о солнце). Кече вузалме деч вара вӱдлан мияш ок йӧрӧ. После захода солнца нельзя ходить за водой.3. расплодиться, размножиться в большом количестве. – Туге, тений Ошламучаш чодыраште чынак маска чот вузалын. П. Пайдуш. – Так, нынче и вправду в Ошламучашском лесу развелось много медведей.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.